Je vertelt maar de helft van het verhaal als je zegt dat het chloorgehalte in je water voldoende moet zijn om geen algen meer te hebben.
Chloor werkt namelijk enkel bij de juiste instelling van de zuurtegraad (pH) zoals op onderstaande grafiek wordt aangetoond.
Meestal wordt gestreefd naar een pH van 7,2-7,3. Bij hogere pH-waarden daalt de werking van chloor heel snel.
Afgaande op de grafiek zou je kunnen stellen dat het beter is om je zwemwater op een pH van 6,0 te houden. De reden waarom dit niet wordt gedaan is dat bij pH-waarden lager dan 7,0 de reactiviteit van chloor te hoog wordt zodat metalen die in aanraking komen met het zwemwater door corrosie worden aangetast.
Bij 7,2 heb je dus nog een vrij goede chloorwerking met een beetje veiligheidsmarge.
Alles begint bij de juiste pH. Het is een veel gehoorde, maar verkeerde reactie om het chloorgehalte - al dan niet via een chloorshock - op te drijven zonder eerst de pH te controleren. In het beste geval werkt dit tijdelijk en kortstondig, in het slechtste geval werkt dit helemaal NIET.
Als je nu werkt met tablets of met een installatie voor zout-electrolyse, investeer altijd in een goede pH-meter. Aan strips heb je niets. Die zijn goed om het verschil te zien tussen bijv. 7,0 en 8,5, maar voor een fijnregeling zijn ze niet nauwkeurig genoeg. Als er algen zijn heb je geen strips nodig om te weten dat de pH te hoog is, dat zie je zo aan het water.
Er is veel rommel te koop op gebied van pH-meting. Uit eigen ervaring kan ik meegeven dat je kunt vertrouwen op het type mobiele pH-meters met een glaselektrode (met bijhorende kalibratievloeistof), zoals bijv. Hanna Instruments in zijn assortiment heeft. Voor een goeie 100 € gaan die over de toonbank.
Ik kan nog wel verder ingaan op de samenstelling van het water en de invloed ervan op de pH, maar dit zou misschien te ver gaan.
Onthoud gewoon: "Alles begint bij een correcte pH en een correcte pH-meting, de chloor komt nadien".