Juridische vraag inzake een factuur van architect.

[John van Dreumel]

Hier een oproep aan de juridisch onderlegde leden van sat4all.

 

 

Een goede vriend van mij belde mij vanavond over het volgende probleem.

 

In 2000 heeft hij een stuk grond gekocht. Vervolgens is er een ontwerp gemaakt door een architect. Of dit ontwerp specifiek voor hem gemaakt is, is niet bekend. Daarna is er, aan de hand van dat bestek een aannemer ingeschakeld die het huis uiteindelijk netjes opgeleverd heeft. Dit is ergens eind 2000 gebeurd.

In de loop van de daarop volgende maanden zijn er diverse facturen zoals van de aannemer, bouwhypotheek, energiebedrijf etc etc netjes betaald.

 

Nu, ruim vijf jaar na dato, valt er een factuur van de architect in de bus met de volgende tekst. "Door de grote drukte etc etc is er enige vertraging ontstaan in de facturatie van e.e.a." Om je rot te lachen "enige vertraging" <img src="/forums/images/graemlins/grin.gif" alt="" />

 

De vraag is nu. Is er een verjaringstermijn voor dit soort facturen en is er een tarievenstructuur voor architecten?

 

Normaal gesproken is er geen reden om deze factuur niet te betalen maar deze architect maakt het wel bont. E.e.a. is gelegen in het feit, dat er enige discrepanties zijn betreffende deze factuur.

 

Niets hiervan stond of staat op papier en nu meent de architect er een slaatje uit te slaan door het huidige termijnbedrag nagenoeg even hoog aan te houden als destijds afgesproken is voor de [color:"red"]hele[/color] tekening. Zo moeten er nog drie termijnen voldaan worden. Hij verwacht dus ruim driemaal zoveel als oorspronkelijk verbaal afgesproken.

 

Aangezien dit niet echt netjes is, vraagt mijn vriend zich af wat nu zijn rechten zijn. Ik ben doorgaans redelijk handig om oplossingen te vinden, maar hierop blijf ik vooralsnog het antwoord schuldig.

 

Iemand een advies?

 

Greetz

 

John

[leo1949]

De normale gang is dat er een verjaringstermijn is van 5 jaar. Binnen die 5 jaar moet de architect zijn vordering overhandigen.

Die 5 jaar gaan in na oplevering van de tekening want vanaf dan ben je pas betalingsplichtig

 

Leo

[John van Dreumel]

Hi Leo,

 

Bedankt voor je snelle reactie.

 

Zoiets kwam ik ook al tegen maar helemaal zeker ben ik er nog niet van. Er is overigens geen originele factuur verzonden noch ooit een herinnering. Daardoor lijkt hij mij redelijk sterk te staan.

 

Ik wacht de reacties nog even verder af.

 

Greetz

 

John

[Ome Merde]

kan je dat onderbouwen ? <img src="/forums/images/graemlins/smile.gif" alt="" />

 

 

 

merDe

[Gast]

Dan zou deze dus al verjaard zijn Leo? Dan heeft die architekt geen poot om op te staan.

[John van Dreumel]

Citaat:

kan je dat onderbouwen ? <img src="/forums/images/graemlins/smile.gif" alt="" />

merDe

Ik ben ook al aan het zoeken naar een definitief en duidelijk artikel in het Burgerlijk Wetboek maar nog niets sluitends kunnen vinden. Ik hoop dat Leo het wel kan vinden met een koppelingetje erbij.

Greetz

John

[Gast]

Na dienstverlening aan een consument is het volgende van kracht (bel een Advocaat 1ste half uur is gratis)

 

Het is geen vonnis, maar een factuur dus het wetboek zegt hierover;

 

Citaat:

1.

Een rechtsvordering tot nakoming van een verbintenis uit overeenkomst tot een geven of een doen verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de vordering opeisbaar is geworden.

 

2.

In geval van een verbintenis tot nakoming na onbepaalde tijd loopt de in lid 1 bedoelde termijn pas van de aanvang van de dag, volgende op die waartegen de schuldeiser heeft medegedeeld tot opeising over te gaan, en verjaart de in lid 1 bedoelde rechtsvordering in elk geval door verloop van twintig jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waartegen de opeising, zonodig na opzegging door de schuldeiser, op zijn vroegst mogelijk was.

 

Dan het volgende WEL in acht nemen.

 

Een schuld verjaart in principe na 5 jaar. Wel geheel onder de voorwaarde dat er in die tussentijd geen enkele herinnering of aanmaning heeft plaatsgevonden. Als na 4 jaar de schuldeiser besluit om u eens een briefje hierover, gaan de 5 jaar opnieuw in.

Wees dus zeker dat in die 5 jaar echt nooit enige aanmaning is ontvangen. (Hoeft niet eens aangetekend, maar de schuldeiser moet wel kunnen aantonen dat de aanmaning op die datum is verzonden). Naar alle waarschijnlijkheid heeft ie een "geantidateerde" brief, maar......... in zijn voorwaarden zal altijd staan dat ie een buitengerechtelijke incasso doet als je niet binnen x dagen betaald).

 

Je kan het dus al volledig onderuithalen doordat ie zegt, ja het is een beetje laat...... da's dan pech voor hem.

 

Suc6

[John van Dreumel]

Hi Kimble,

 

Waar kan ik dat artikel vinden?

Zo'n soort passage was ik al ergens tegen gekomen maar ik zou graag de verwijzing naar de originele passage willen hebben.

 

Een net schrijven kan hij dan van mij tegemoet zien. Uiteraard netjes onderbouwd met (eventuele) verwijzingen naar de juiste artikelen.

 

Greetz

 

John

[Gast]

Lees maar eens 3:306 3:307 3:308 en 3:309 in het BW.

[John van Dreumel]

@ all

 

Bedankt mede namens mijn vriend. <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" /> <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

 

Ik ga ermee aan de slag.

 

Greetz

 

John

[Gast]

Tot en met 310 compleet

 

Citaat:

Art. 306. (3.11.10)

 

Indien de wet niet anders bepaalt, verjaart een rechtsvordering door verloop van twintig jaren.

 

 

 

Art. 307. (3.11.11)

 

1. Een rechtsvordering tot nakoming van een verbintenis uit overeenkomst tot een geven of een doen verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de vordering opeisbaar is geworden.

 

2. In geval van een verbintenis tot nakoming na onbepaalde tijd loopt de in lid 1 bedoelde termijn pas van de aanvang van de dag, volgende op die waartegen de schuldeiser heeft medegedeeld tot opeising over te gaan, en verjaart de in lid 1 bedoelde rechtsvordering in elk geval door verloop van twintig jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waartegen de opeising, zonodig na opzegging door de schuldeiser, op zijn vroegst mogelijk was.

 

 

 

Art. 308. (3.11.12)

 

Rechtsvorderingen tot betaling van renten van geldsommen, lijfrenten, dividenden, huren, pachten en voorts alles wat bij het jaar of een kortere termijn moet worden betaald, verjaren door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de vordering opeisbaar is geworden.

 

 

 

Art. 309. (3.11.12a)

 

Een rechtsvordering uit onverschuldigde betaling verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de schuldeiser zowel met het bestaan van zijn vordering als met de persoon van de ontvanger is bekend geworden en in ieder geval twintig jaren nadat de vordering is ontstaan.

 

 

 

Art. 310. (3.11.13)

 

1. Een rechtsvordering tot vergoeding van schade of tot betaling van een bedongen boete verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de benadeelde zowel met de schade of de opeisbaarheid van de boete als met de daarvoor aansprakelijke persoon bekend is geworden, en in ieder geval door verloop van twintig jaren na de gebeurtenis waardoor de schade is veroorzaakt of de boete opeisbaar is geworden.

 

2. Is de schade een gevolg van verontreiniging van lucht, water of bodem, dan wel van de verwezenlijking van een gevaar als bedoeld in artikel 175 van Boek 6, dan verjaart de rechtsvordering tot vergoeding van schade, in afwijking van het aan het slot van lid 1 bepaalde, in ieder geval door verloop van dertig jaren na de gebeurtenis waardoor de schade is veroorzaakt.

 

3. Voor de toepassing van lid 2 wordt onder gebeurtenis verstaan een plotseling optredend feit, een voortdurend feit of een opeenvolging van feiten met dezelfde oorzaak. Bestaat de gebeurtenis uit een voortdurend feit, dan begint de termijn van dertig jaren bedoeld in lid 2 te lopen nadat dit feit is opgehouden te bestaan. Bestaat de gebeurtenis uit een opeenvolging van feiten met dezelfde oorzaak, dan begint deze termijn te lopen na dit laatste feit.

 

4. Indien de gebeurtenis waardoor de schade is veroorzaakt, een misdrijf oplevert als bedoeld in de artikelen 240b en 242 tot en met 250ter van het Wetboek van Strafrecht en is gepleegd ten aanzien van een minderjarige, verjaart de rechtsvordering tot vergoeding van schade tegen de schuldige aan het misdrijf niet zolang het recht tot strafvordering niet door verjaring is vervallen.

 

 

 

Art. 310a.

 

1. Een rechtsvordering tot opeising van een roerende zaak die krachtens de nationale wetgeving van een lid-staat van de Europese Unie of van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte een cultuurgoed is in de zin van artikel 1, onder 1, van de richtlijn, bedoeld in artikel 86a, en waarvan die staat teruggave vordert op de grond dat zij op onrechtmatige wijze buiten zijn grondgebied is gebracht, verjaart door verloop van één jaar na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de plaats waar de zaak zich bevindt en de identiteit van de bezitter of de houder aan die staat zijn bekend geworden, en in elk geval door verloop van dertig jaren na de aanvang van de dag volgende op die waarop de zaak buiten het grondgebied van die staat is gebracht.

 

2. De laatste termijn bedraagt vijfenzeventig jaren in het geval van zaken die deel uitmaken van openbare collecties in de zin van artikel 1, onder 1, van de richtlijn, bedoeld in artikel 86a, en van kerkelijke goederen als bedoeld in de richtlijn in de lid-staten van de Europese Unie of in de andere staten die partij zijn bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar deze zijn onderworpen aan speciale beschermende maatregelen krachtens nationaal recht.

 

 

 

Art. 310b.

 

1. Een rechtsvordering tot opeising van een roerende zaak die krachtens de Wet tot behoud van cultuurbezit als beschermd voorwerp is aangewezen of deel uitmaakt van een openbare collectie of van een inventarislijst als bedoeld in artikel 14a, tweede lid, van die wet en die na die aanwijzing of gedurende dit deel uitmaken uit het bezit van de eigenaar is geraakt, verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag waarop de plaats waar de zaak zich bevindt en de identiteit van de bezitter of de houder zijn bekend geworden, en in elk geval door verloop van dertig jaren na de aanvang van de dag waarop een niet-rechthebbende bezitter van de zaak is geworden.

 

2. De verjaring krachtens lid 1 treedt in elk geval niet in voordat de rechtsvordering tot teruggave van de zaak is verjaard, die de Staat voor de rechter van een andere lid-staat van de Europese Unie of van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte kan instellen op grond dat de zaak op onrechtmatige wijze buiten het grondgebied van Nederland is gebracht.

 

 

 

[John van Dreumel]

Ik had de betreffende artikelen inmiddels gevonden maar toch bedankt voor het knip en plakwerk. <img src="/forums/images/graemlins/grin.gif" alt="" />.

 

Ik zal e.e.a. eens kritisch nalezen en kijken of dit nog stof tot nadenken geeft.

 

Greetz

 

John

[Tonskidutch]

Citaat:

Hier een oproep aan de juridisch onderlegde leden van sat4all.


Een goede vriend van mij belde mij vanavond over het volgende probleem.

In 2000 heeft hij een stuk grond gekocht. Vervolgens is er een ontwerp gemaakt door een architect. Of dit ontwerp specifiek voor hem gemaakt is, is niet bekend. Daarna is er, aan de hand van dat bestek een aannemer ingeschakeld die het huis uiteindelijk netjes opgeleverd heeft. Dit is ergens eind 2000 gebeurd.
In de loop van de daarop volgende maanden zijn er diverse facturen zoals van de aannemer, bouwhypotheek, energiebedrijf etc etc netjes betaald.

John

neen zo simpel is het niet.

of dit ontwerp specifiek voor hem gemaakt is, is niet bekend

dat is natuurlijk een situatie die ABSOLUUT niet kan.
indien er geen koop overdracht of schriftelijke toestemming is het ontwerp daadwerkelijk uit te voeren kunnen we ervan uitgaan dat het ontwerp een gestolen kopie is.

of hij heeft een architect een ontwerp met bestekdocumenten laten maken en dus opdracht en contract is aanwezig
of hij heeft misbruik gemaakt van een ontwerp door anderen opgedragen en dus buiten het medeweten en goedvinden van die architect om.

essentieel omdat er wel vaker opdrachten gegeven worden die nooit tot uitvoering komen - maar doorverkopen van een ontwerp (het geestelijk eigendom van de architect) mag nooit zonder schriftelijke toestemming van die architect.

of die architect er verstandig aan doet dergelijke praktijken aan de kaak te stellen middels jou vriend een rekening te sturen is bedenkelijk

maar indien hij, de architect kan aantonen dat zonder zijn instemming het ontwerp met bestek documenten is uitgevoerd door derden / terwijl hij niet in kennis daarvan is gesteld kan hij dit zeer zeker aanhangig maken en de eerste die hij kan vinden is
de realiserende partijen en de opdrachtgever van dat ontwerp.

dus juig niet te vroeg.
ateursrecht / geestelijk eigendom is een hete zaak.

cheers

[Jan Ambers]

Mij zoon ging ook bouwen en vroeg inlichtingen aan een architect, die ging direkt tekenen op de wensen van het jonge paar...

ZONDER dat het paar een opdracht had gegeven...

Toen na 6 maand de architect om een opdracht vroeg, vroeg mijn zoon om een contract, zodat hij wist voor wat hij wat kreeg...

Toen kwam de aap uit de archtect: 13% ereloon op de verbruikte materialen voor de verbouwing...

Zoonlief heeft afgehaakt, en kreeg toch een gepeperde faktuur met aanmaningen...

Hij heeft nooit betaald, omdat hij geen schriftelijke opdracht aan de architect heeft gegeven! (Die kon niets bewijzen!)

Vergeet niet, in vele gevallen is een architect als een mooiprater te beschouwen die de wensen van de client uittekent...

Dus het geestelijk eigendom is DAN van de opdrachtgever!!!

De architect herleidt zich dan tot een robottekenaar!

Inderdaad niet te vroeg juichen maar ook de architect niet!!! <img src="/forums/images/graemlins/loep.gif" alt="" /> <img src="/forums/images/graemlins/disc.gif" alt="" />

[Tonskidutch]

Jan Ambers je draait de zaak nu 180 graden om.

 

ervan uitgaande dat me'n wel bewijzen kan overleggen is de stelling die geponeerd werd door John: "Of dit ontwerp specifiek voor hem gemaakt is, is niet bekend."

een kwestie die bedenkelijk lijkt

 

er zijn immers bestek documenten gebruikt om tot uitvoering te komen en die zijn door iemand gemaakt.

 

maar let wel in jouw geval, is een mondelinge opdracht aanleiding geweest om werkzaamheden te starten / als er verzaakt wordt nadien een schriftelijk contract van te maken is dat de stomme fout van die hongerleidende architecten.. zelve. (zelf veroorzaakte honger noemt men dat)

 

echter indien jij een ontwerp zomaar vermenigvuldigd van een geestelijk eigenaar kom je echt in de problemen

uitgaande van de rechtspositie van de eigenaar.

 

juigen is niet aan de orde, voor beiden niet, want het is vaak tijdrovender om je geld voor geleverde diensten te bekomen OF "waar=diensten" voor je geld te bekomen dan simpel weg niet betalen.

 

er zijn genoeg mensen die gewoon nooit betalen... omdat ze niet willen anders dan dat er een basis aan ten grondslag ligt.

 

cheers