Na 32 jaar je vader zien! (Mijn spoorloos verhaal)

[Unetwork]

2 jaar terug kwam ik Ineke tegen die alleen op een terras aan het meer van Ohrid hier in Macedonie het boek van A den Doolaard zat te lezen.

 

Na een gesprek vertelden ze mij dat ze al vanaf 1972 in Macedonie op vakantie kwam.

Ook vertelde ze me dat uit een vakantie liefde met iemand vanuit Macedonie ze een dochter had gekregen en nooit getrouwd is geweest.

 

Nu had ze de wens om haar dochter haar vader te laten ontmoeten waarop ik spontaan aanbood om haar te gaan helpen.

Nu was dit een zeer moeilijke zaak omdat alle contact gegevens en naam zeer verouderd waren en bepaalde adressen hier niet meer bestonden.

 

Maar Peter zou geen Peter zijn om de moed op te geven.

Inmiddels kwam ze met regelmaat weer op vakantie naar Macedonie toe, maar moest dan ook met regelmaat vertellen dat ik nog niets had gevonden.

 

Ook een mooie email van haar dochter Irene dat ze zo dankbaar was voor al mijn werk. Tja ik had haar vader nog niet gevonden en ook nog kwam ik in een van mijn drukste periode van mijn leven, dit is dan ook de reden geweest toen mijn moderator functie neer te leggen.

 

Afgelopen zondag kwamen ze opeens aan, dus moeder en dochter in Skopje.

Toen nog wat foto's, slechte zwart wit foto, ontvangen en daarna zijn ze naar Ohrid vertrokken om vandaag 10 september weer via de Skopje airport terug te vliegen naar Nederland.

 

Gisteren kreeg ik een "vage tip" met een mobiel nummer dat van haar vader (Ljupco) moest zijn.

Die mobiele telefoon stond uit....

Pfff dachten (ik en mijn vrouw) weer na 2 jaar weer niets!

 

Opeens weer een tip maar nu met een vast telefoon nummer en met een klein gesprek met een jong meisje kwam ik er achter dat we hem hadden gevonden want alle gegevens klopte.

Maar hij was niet thuis!

Weer een telefoon gedaan, nu werd er door zijn zoon opgenomen (dus half broer van Irene) maar ik kon natuurlijk niet uitleggen waar het om ging en vroeg of Ljupco, de vader, thuis was.

Nee nog steeds geen geluk.

Om 10 voor 7 gisteren avond weer geprobeerd en GELUK hij nam op.

Toen geprobeerd langzaam diplomatisch de zaak aan hem uit te leggen, hij begon te stotteren, huilen en wou zo graag zijn dochter zien waarvan hij totop vandaag geen weten van had!

 

Ik gebeld naar Ohrid (200 km van Skopje) dat we hem hadden gevonden en of ze dan wel meteen hun bagage wouden pakken een taxi nemen en naar Skopje komen.

 

Om 22:20 was de ontmoeting met allemaal huilende mensen, inclusief ik.

Na 32 jaar eindelijk je vader ontmoeten, mensen wat ben ik blij dat ik een klein deel mocht uitmaken!

 

Zie hier de foto van de ontmoeting in Skopje!

Vader Ljupco, dochter Irene, en moeder Ineke

[Gast]

<img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" /> Erg mooi verhaal <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

[Gast]

Kippevel krijg ik hier van.

 

Geweldig. <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

 

Groet, JJK

[Max8]

Brrr..... wat is er toch een ellende in de Wereld.

Goed dat jullie zoektocht nu over is.

 

Het is helaas in deze tijd bijna een standaard uitdrukking aan het worden; veel sucsess.

 

Maar heel veel sucsess samen, veel tijd met elkaar doorbrengen, en veel, heel veel praten.

 

Sterkte!

 

Grtz,

Max

[Gast]

Geweldig dat je dit voor die mensen hebt kunnen doen. <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

[Ome Merde]

goed werk Peter, ik denk dat Jaap nog wel een vacature voor je heeft <img src="/forums/images/graemlins/smile.gif" alt="" />

 

 

 

merDe

[Unetwork]

Als die betaald ben ik er altijd voor te porren. <img src="/forums/images/graemlins/wink.gif" alt="" />

 

Maar wat vaak mensen vergeten dat leuke programma's zoals spoorloos niet voor iedereen is.

Een groot deel wil niet voor de camera.

Ik heb dit verhaal wel gefilmt maar alleen voor hun, de foto hierboven is van de video gekomen.

 

Ik vind het altijd een heel mooi ding als iemand, idg ik, voor iemand anders wat kan doen.

Kijk een blik zoals zei hebben is onbetaalbaar!

[Nesclan]

Super <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" /> Je bent een goed mens Peter. (en dat meen ik echt. <img src="/forums/images/graemlins/smile.gif" alt="" /> )

[kaelem]

Zeker een mooi verhaal,ik zeg altijd maar "Wie goed doet die goed ontmoet".

Ik hoop dat dat voor jou ook mag gelden,suc6 verder daar. <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" /> <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" /> <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

[Gast]

Is een mooie ervaring inderdaad.Mooi dat het zo gelopen is.

 

Ikzelf heb hier een andere ervaring over,

 

Heb tzelfde eens voor iemand gedaan vanuit Canada richting Polen

 

Maar dat liep minder goed af,Bij de eerste ontmoeting in Polen werdt het vader iets teveel en kreeg een hartaanval en vervolgens overleed hij in het ziekenhuis.

 

Het enigste me nu weer omhoog speelt is hetgene dat vader mij en zijn dochter bedankte dit op zijn laatste dag toch nog even contact met zijn dochter heeft mogen hebben en sloot zijn ogen.

 

Het blijft je raken zoiets

[Sunny Sat]

Er zijn toch nog goeie mensen op de wereld. Al worden ze wel wat schaars.

 

Goed werk... <img src="/forums/images/graemlins/xyxthumbs.gif" alt="" />

[Unetwork]

@lid dat is inderdaad heel jammer dat na zoveel jaar zo iemand in Polen overlijd!

Wel dat hij zijn kind heeft gezien is heel mooi!

Ook deze man Ljupco had het heel zwaar en het is altijd de vraag of zijn gezondheid het toelaat.

Ik heb wel degelijk rekening gehouden op de shock van zijn kant.

Maar nu is tenminste alles goed en ook de contacten tussen vader en dochter lopen goed.

Ze heeft mij vandaag nog gebeld en komt binnenkort wederom naar Macedonie om ook haar halfzus en broer te ontmoeten.

[prutsie]

Heerlijk zo'n verhaal. Meestal heb je niet zo'n "happy end".

Blijkt trouwens wel weer dat de aanhouder wint.

 

geluk,

Peter.

[Gast]

Citaat:

@lid dat is inderdaad heel jammer dat na zoveel jaar zo iemand in Polen overlijd!
Wel dat hij zijn kind heeft gezien is heel mooi!
Ook deze man Ljupco had het heel zwaar en het is altijd de vraag of zijn gezondheid het toelaat.
Ik heb wel degelijk rekening gehouden op de shock van zijn kant.
Maar nu is tenminste alles goed en ook de contacten tussen vader en dochter lopen goed.
Ze heeft mij vandaag nog gebeld en komt binnenkort wederom naar Macedonie om ook haar halfzus en broer te ontmoeten.

Inderdaad de afloop was minder gewenst.Daarintegen geeft het toch een stukje genoegdoening voor je eigen ik zal ik zo maar zeggen.
En ook ik heb nog steeds contact met nabestaanden en word elk jaar nog steeds uitgenodigt voor de jaarlijkse ceromonie.

[Unetwork]

Citaat:

Inderdaad de afloop was minder gewenst.Daarintegen geeft het toch een stukje genoegdoening voor je eigen ik zal ik zo maar zeggen.

En ook ik heb nog steeds contact met nabestaanden en word elk jaar nog steeds uitgenodigt voor de jaarlijkse ceromonie.

 

 

Dat is toch heel, heel mooi!

Het blijft moeilijk voor de betrokken partijen, ook idg met vader en dochter. Tussen hun in gaan toch vele laden van emoties open en dat zal wel zo blijven voorlopig.

Alle wonden helen maar vaak blijven er lidtekens.

 

Ik voel me echt geen beter mens omdat ik dit heb gedaan, ik juist voel me zeer gelukkig om deze dingen te mogen doen!