mmm moeilijk.... sociale fobie....WIE ?

[ronaldsl]

Heb hier lang over na moeten denken om het juist HIER te ventileren.

 

Even een beetje historie...... Begin 2006 besluit ik na 22 jaar bij mn vrouw weg te gaan. 2 maand daarna hoorde ik van mn werkgever (9 jaar gewerkt) ga maar op zoek naar iets anders, IK moet bezuinigen... OP dat moment is er iets met me gebeurt wat ik hieronder zal proberen te verklaren.....

 

Ik lijdt (ja, echt lijdt) aan een sociale fobie. Iedereen kent wel mensen die bij een spannende gebeurtenis gaan zweten of blozen, maar kennen jullie ook mensen die dan zeer overmatig gaan trillen ? (kopje koffie drinken is er dan echt niet meer bij hoor....) Bv 'gewoon' pinnen is ook een probleem... om nog maar eens wat te noemen. Het gaat je hele leven beinvloeden. (google maar eens op trilangst........of op sociale fobie, er zijn zoveel verschillende soorten)

 

Ik kom op internet alleen zeer verouderde fora tegen. Ik ben nieuwsgierig of er hier mensen zijn en VOORAL die er eventueel publiekelijk voor uit durven komen (NOU, ik dus NU wel) mag trouwens ook via PM. Ik zou graag eens met lotgenoten willen praten (mailen) hierover, en vergis je niet, er schijnen vele honderdduizenden mensen hieraan te leiden (aan wat voor vorm dat ook..)

 

Met deze posting ga ik ver en heel diep voor mezelf maar ik ben het stadium van schaamte voorbij, en dat helpt een beetje....

 

Ben NU zeer benieuwd of er inhoudelijke reacties komen van members met een soort gelijk iets....

 

Groet,

 

Ronald

 

(die nog lang in twijvel zat om die Versturen toets aan te klikken.......maar het toch heeft gedaan......)

 

PS

Dokter en psych heb ik al gehad, met weinig tot geen resultaat..

 

[Ron]

Met alle respect voor je probleem, denk ik toch dat je voor dit soort zaken een verkeerd forum uitkiest.

Ik denk dat je daarvoor beter een forum met lotgenoten of in ieder geval een forum voor dergelijke problemen kunt zoeken. Beter nog, professionele hulp.

 

Ron

[NINjak]

Mischien het juiste forum... maar wel knap dat je echt op VERZENDEN heb durven drukken.

 

Wie weet heeft iemand wel het zelfde "probleem" maar die zal je wel een PM-pje sturen. Als je een lot-genoot hier zou aantreffen laat het dan even weten door alleen maar te zeggen dat je een reactie gehad heb.

[ronaldsl]

Beste Ron,

 

Ik snap je reactie, maar ik kan op dit moment GEEN recent forum vinden.... De fora die ik vind zijn allemaal bijgewerkt tot 2006/2007....

 

Vandaar mijn vraag......en bovendien kan ik me niet voorstellen dat er niemand anders is op DIT forum die niet zoiets heeft meegemaakt, in een of andere vorm.......

 

Maar, als je HET te ver vindt gaan dan moet je dit topic maar sluiten, no problem.

 

Groet,

 

Ronald

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ronaldsl]

ja, heb een reactie gehad............

 

ronald

 

[satcat]

Elk jaar kampen zo'n 1,7 miljoen Nederlanders van 13 jaar en ouder met een angststoornis, 560.000 mannen en 1.140.000 vrouwen...

 

Herkenning en weten dat je niet de enige bent is al een opluchting.

Ik heb zelf agorafobie (plein en straatvrees) en dat kan alleen beter worden door er keihard tegen te knokken.

Alle fobiën zijn verwant en hoe sneller je er aan begint om dit aan te pakken des te makkelijker kun je er weer vanaf komen.

 

Wat je kunt doen is zoveel mogelijk informatie zoeken.

Je zou eens naar deze zelfhulp cursus op internet kunnen kijken

angst de baas van teleac

Ik weet zeker dat je hier nuttige zaken vindt.

 

Het is moeilijk om altijd gemotiveerd te blijven dus zoek lotgenoten om van elkaar te leren en aan te moedigen.

Ga naar de GGZ daar zijn lotgenoten te vinden en deskundige begeleiding en cursussen, al moet je wel geduld hebben.

 

Probeer zo min mogelijk dingen te vermijden want dat voedt de fobie alleen maar.

 

Sterkte en succes!

[Koen B]

Vooruit dan, om er nog een reactie aan toe te voegen.

 

Ik kan mezelf niet herkennen in de blijkbaar zeer diepgaande problemen die je beschrijft, maar ik zou mezelf niet zo'n onvoorstelbaar sociaal dier durven noemen. Ik vind wel dat het de afgelopen jaren sterk verbeterd is.

 

Ben nog steeds niet erg geneigd om in gezelschap veel te zeggen, maar kan me wel prima voelen in gezelschap dat ik waardeer. Mettertijd ben ik tot de vaststelling gekomen dat de meerderheid van de mensheid niet deugt; dat ik me niet goed voel in hun gezelschap is ergens wel jammer, maar ik concentreer me dan maar op die pakweg 20% die wel de moeite waard is.

 

Ik geloof niet dat ik verder genoeg 'getroffen' ben door dit probleem om nog veel toe te voegen aan dit draadje, maar je wilde wat reacties, dus bij deze. Hoop dat je er ergens toch wat aan hebt. En onthou het positieve: ik ben erop vooruit gegaan!

[Con]

Angsten zit tussen de oren welke gestuurd wordt door je

onderbewustzijn, normaal gesproken is het omgaan met je

onderbewustzijn niet een van de sterkste kanten van vele

mensen.

 

Maar je kunt wel degelijk je onderbewustzijn beïnvloeden

en dat is een kwestie van trainen. De één gaat dat makkelijker

af dan de ander en daar zijn hulpmiddelen voor.

 

Onder andere José (spreek Gossé uit) Silva heeft zich hier lang

geleden in verdiept en het kunnen vatten in diverse cursussen.

Of wel de Silva Mind Control.

 

Deze cursussen zijn niet goedkoop maar hebben bij 75% van

de bezoekers baat.

 

Bijna het enige wat de cursus je leert is hoe je je

onderbewustzijn ontspant, onder controle houdt, bijstuurt

en traint.

 

Sterkte met je tocht naar de oplossing.

 

HG CC

[pukje]

Ik herken jou problemen,

 

Ik heb ook zo een periode ,van een mug een olifant maken,onnodig

druk maken ,achter alles iets zoeken,iedereen wil me iets enz.

 

Mijn dokter heeft me pilletjes gegeven die goed werken en

ben nu die pillen langzaam aan het afbouwen.

 

[llgaby]

Bij mij is ruim een jaar terug ook sociale fobie geconstateerd. Was al een mooi end heen voordat ik hulp heb durven zoeken. Uiteindelijk toch gedaan.

Toen in therapie naar psycholoog. Kreeg daar een folder in de handen gedrukt. Of had ik um zelf geschreven! Het meeste klopt.

Blijkt dat je helemaal de enige niet bent die dit heeft. Het is vrij algemeen en heel goed behandelbaar.

Nu na ruim een jaar gaat het al een stuk beter. Al weer een tijdje uit therapie. Natuurlijk blijven bepaalde dingen altijd lastig, maar je leert er wel veel beter mee om te gaan.

Gewoon openhartig je problemen vertellen is heel moeilijk maar lucht wel op. En zo kom je er achter dat de meesten wel iets mankeren.....

 

Meer weten... PM maar ff of zo.

LLGaby

 

[ronaldsl]

Ik ben blij met alle reacties die ik ontvang. Alhoewel de troost klein is, is er troost dat er OOK hier onder de satters mensen zijn met ongeveer dezelfde problemen....

 

Ronald

 

[Gast gladys]

Hierbij de criteria die volgens de DSM4 (door psychiaters en psychologen gebruikt als diagnostische kenmerken) gelden om tot de door jou genoemde diagnose ten komen:

 

300.23 (F40.1) Sociale fobie (Sociale angststoornis) (Social Phobia [social Anxiety Disorder] )

 

A.Een duidelijke en aanhoudende angst voor één of meer situaties waarin men sociaal moet functioneren of iets moet presteren en waarbij men blootgesteld wordt aan onbekenden of een mogelijk kritische beoordeling door anderen. De betrokkene is bang dat hij/zij zich op een manier zal gedragen [of angstverschijnselen zal tonen] die vernederend of beschamend zijn.

N.B.: Bij kinderen moeten er aanwijzingen zijn dat ze in staat zijn tot bij de leeftijd passende sociale relaties met bekende mensen en moet de angst voorkomen in gezelschap van leeftijdgenoten en niet alleen maar in interactie met volwassenen.

 

B. Blootstelling aan de gevreesde sociale situatie lokt bijna zonder uitzondering angst uit, die de vorm kan krijgen van een situatiegebonden of situationeel gepredisponeerde paniekaanval.

N.B.: Bij kinderen kan de angst naar voren komen in de vorm van huilen, woedeuitbarstingen, verstijven of zich terugtrekken uit sociale situaties met onbekende personen.

 

C. Betrokkene is zich ervan bewust dat zijn of haar angst overdreven of onredelijk is. N.B.: Bij kinderen kan dit kenmerk ontbreken.

 

D. De gevreesde sociale situaties of de situaties waarin met moet optreden worden vermeden dan wel doorstaan met intense angst of lijden.

 

E. De vermijding, de angstige verwachting of het lijden in de gevreesde sociale situatie of de situatie waarin men moet optreden belemmeren in significante mate de normale dagelijkse routine, het beroepsmatig functioneren [of studie of school], of bij sociale aktiviteiten of relaties met anderen, of er is een duidelijk lijden door het hebben van de fobie.

 

F. Bij personen onder de achttien jaar is de duur ten minste zes maanden.

 

G. De angst of vermijding zijn niet het gevolg van de directe fysiologische effecten van een middel [bv. drug, geneesmiddel] of een somatische aandoening en is niet eerder toe te schrijven aan een andere psychische stoornis [bv. een paniekstoornis met of zonder agorafobie, separatie-angststoornis, stoornis in de lichaamsbeleving, een pervasieve ontwikkelingsstoornis of een schizoïde persoonlijkheidsstoornis].

 

H. Indien er sprake is van een somatische aandoening of een andere psychische stoornis, houdt de angst van criterium A daar geen verband mee, bv. de angst is niet die om te stotteren, beven bij de ziekte van Parkinson, of voor abnormaal eetgedrag bij anorexia nervosa of boulimia nervosa.

 

Of je jezelf hierin kunt vinden is aan jou.

De items a,b,c,d,e, zijn op veel mensen van toepassing.

Wie daar geen last van heeft gaat in de politiek of neemt een soortgelijk hufterig baantje als manager.

Wees blij dat jij er wel last van hebt.

 

 

[llgaby]

ha ha, mooi gezegd!

 

Vaak kom je in een sociaal isolement.

Wat mij erg heeft geholpen is om het meteen iedereen te vertellen. Degenen die het willen horen en evt. ook degenen die het niet willen horen.

Ga regelmatig naar vrienden en praat openhartig. Denk niet dat ze niet op je zitten te wachten want dat zou je ook niet denken als ze bij jou komen met hun problemen.

Als mensen in je omgeving op de hoogte zijn is het probleem voor jezelf al weer wat minder. Je hoeft minder te doen alsof.

 

Weet niet of je al stappen hebt ondernomen maar ga anders naar de huisarts en laat je evt. doorverwijzen naar het GGZ. Je kunt ook antidepressiva krijgen als steuntje in de rug. Slik nu ook nog Paroxetine.

Hoewel ik niet zo van medicijnen hou, weet ik niet of ik er ooit mee stop.

 

Dapper van je dat je met je verhaal bent gekomen. Weet hoe moeilijk dat is in het begin. Probeer toch altijd de uitdagingen aan te gaan.

 

Succes

LLGaby

[ronaldsl]

wees blij dat ik er wel last van heb ?

 

.............weet ff niet wat ik daar op zou moeten zeggen.....

 

ronald

 

[pukje]

Bij lichamelijke/geestelijke problemen is het beste adres

je huisarts .

 

Mij heeft ie met die probleem(pjes)(en) altijd goed geholpen.

 

Genezen/oplossen moet je natuurlijk zelf doen ,als je zelf

niet wilt houd het op.