keuze in-ear voor Ipod

[seije017]

ik heb nu dus een Ipod classic en zoek er een paar goede maar niet te dure in-ear oordoppen bij.

ik heb reeds de in-ear van bose maar die doen het op zich wel goed maar gaan nogal makkelijk uit je oren.

zenheisser heb ik ook de zwarte van 60 euro die vallen me erg tegen kwa geluid.

nu zag ik de Monster Beats By Dre Tour in-ear en de prijs was ook erg aantrekkelijk.

heeft iemand hier ervaring mee.

of een andere optie.

[ransjooman]

Ik heb al een tijdje de RE0 van ###GEEN RECLAME!!!###.($79)

Ik kom van de Shure E5 waar de kabel van gebroken was.deze RE0 doen echt niet onder voor de Shures.Super gedetailleerd en goede soundstage.

Echt een aanrader

[Drs. IJzerbout]

Het is eigenlijk schandalig dat Apple er niet een fatsoenlijke headset bij doet voor dat vele geld.

 

Ik gebruik op mijn BlackBerry een Sennheiser PX 200.

Die heeft het voordeel dat ie opvouwbaar is, zeer robust en als je even pauzeren wil, kun je hem over je nek hangen.

Het geluid is uitstekend.

 

Dan denk ik er over na om het headsetje van B&O te nemen.

Die hebben van die beugels die om je oren zitten en vallen er niet gauw uit. Ze kosten hier in Duitsland €uro 160.

Duur zul je zeggen, maar die eipot-klessik was ook niet goedkoop.

Ik heb ze getest in de winkel en ze hebben een erg mooi geluid. Het zijn kleine juweeljes zo mooi.

Kijk even hier: --B&O Earphone--

Het grote voordeel is dat ze niet "made in China" zijn. Dus goed!

[ransjooman]

Origineel bericht van: Drs. IJzerbout

Het grote voordeel is dat ze niet "made in China" zijn. Dus goed!

Dus spullen uit China zijn niet goed?
Denk dat de RE0 de B&O's wegblazen wat kwaliteit in geluid aangaat.

[matthew_be_wvl]

Ik moet zeggen, de oortjes die Apple meelevert, zijn niet de slechtste standaardoortjes, maar denderend zijn ze niet.

 

Ik gebruik ook een Sennheiser PX 200 en ik ben er ook zeer tevreden over. Een aanrader!

 

In-ear oortjes zijn echt schadelijk voor de oren, ik zou ze niet gebruiken. Een koptelefoon geeft het minste druk op je trommelvliezen maar meestal toch de beste klank.

[Drs. IJzerbout]

Citaat:

Dus spullen uit China zijn niet goed?

Ja..zo is het. Is over het algemeen rotzooi, gemaakt van minderwaardig materiaal, schadelijke stoffen ten koste van onze gezondheid en het miljeu. Daar gaan ze niet zachtmoedig mee om, mensen werken daar onder erbarmelijke werkomstandigheden voor een hongerloon. Roofkopien ten overvloed, patentrechten worden niet respekteert.
Moet ik nog even doorgaan?

Ik zei in het begin "over het algemeen". Er zullen best uitzonderingen zijn maar dan uitsluitend onder grote druk uit het westen waar toegezien wordt dat er een kwaliteit bereikt wordt die hier ten lande verwacht wordt.

Citaat:

Denk dat de RE0 de B&O's wegblazen wat kwaliteit in geluid aangaat.

Dat kun je pas dan zeggen als je ze ook geprobeerd hebt. Ik heb de B&O´s geprobeerd en vond de klank zeer mooi en ze zaten komfortabel.
Het is een kwestie van tijd dat de Chinezen er weer een goedkope kopie van maken.

[Neptunus]

Ik heb de shure in-ear en de Bose in-ear, beiden rond de 100 euro. Ik weet hoe de meesten denken over Bose en op veel gebieden deel ik die mening. Maar die in-ear van Bose zijn uniek, ze zijn niet echt in-ear maar het geluid is fantastisch.

 

Maar hét grote voordeel ten opzichte van de Shure is dat geen bijgeluid hoort. Als met de Shure ga lopen hoor ik de stappen en vooral ook het geluid van de kabel. Dan moet je de draden over en achter je oren laten lopen maar dat zit verre van comfortabel. De Bose zaten direct goed, je merkt niet de je ze in hebt.

 

Ik ben een heavy-user, meerdere uren per dag.

 

[seije017]

geluid van de bose is ook goed .

alleen de pasvorm vind ik niet echt ok.

vallen makkelijk uit.

[Drs. IJzerbout]

Citaat:

Alleen de litze snoertjes zijn wat zwak en moeilijk te solderen

Dat ben ik met je eens Sjaak(k).
Ik probeerde ooit eens een stekkertje, zo´n 3,5mm plugje te vervangen. Ben er gefrustreerd mee gestopt.
Ik heb ze toen maar weggeflikkert.

[RVP]

Origineel bericht van: Drs. IJzerbout

Citaat:

Alleen de litze snoertjes zijn wat zwak en moeilijk te solderen

Dat ben ik met je eens Sjaak(k).

@Sjaak(k)

UITPRINTEN EN OPHANGEN !!!!!

[Neptunus]

Origineel bericht van: Sjaak(k)

Alleen de litze snoertjes zijn wat zwak en moeilijk te solderen

Nou Sjaak, dan toch maar even een veer je r**t hoor!

De door jou gesoldeerde plug zit nog steeds!

[mondial]

Ik gebruik deze, Ultimate Ears MetroFi 220 Oordopjes

Supermooi geluid maarja net als beeld is ook geluid persoongebonden.

[Neptunus]

Maar hebben jullie dan geen last van rand-geluiden zoals je voetstappen en het schuren van de draad langs je kleding?

[Drs. IJzerbout]

Citaat:

Super gedetailleerd en goede soundstage.

Huh..? Een goede soundstage? Hoe klinkt dat?

[ransjooman]

Hier wordt het vrij uitvoerig omschreven.Ik kon het niet beter:

 

Soundstage does not literally correlate to a physical difference, in terms of the size of the earphone or the length of the sound outlet. It's all about the perception of space. Welcome to the world of psychoacoustics.

 

People often say they want their sound pure as the driven snow, but most of us don't want pure data; we want an experience. We're willing to put up with a certain degree of distortion to feed a craving or two, because music is not entirely objective. It is a subjective experience. Like our storytelling, we're willing to bend things a bit to get what we want.

 

When you shove an earpiece into your ear canal, you have a speaker squawking. With two of them, you might have stereo but it's not the equivalent of two loudspeakers. The sound is in your head. It's centered deep in your skull. That's not the same experience as a pair of loudspeakers simulating a live performance. You want to fooled into believing that what you are hearing is "out there" rather than "in here."

 

To mimick that experience, and give yourself headroom, earphones have to do more than simply "play the recording" as if they were loudspeakers jammed into your ear. In fact, that's exactly what they're going to do - since they are just loudspeakers jammed into your ear. But - and this is a big but - that presentation can be manipulated to make it sound more like a set of loudspeakers across the room (or hopefully a live performance).

 

So, what creates the illusion of space? The recording of a guitar presumably takes place with the microphone at a kind of point-blanc range. It's the point of view of the pickup or the microphone on a stand. This version of the sound is the aural equivalent of a 50-yard-line seat at a football game. If it's all you hear, your mind accepts this as being up close and personal. The result is the perception of a very narrow sound stage.

 

Unless you're right up there in row one, your perception of the same performance will probably be a mixture of sounds - the instruments themselves, the echo of those instruments, the crowd, et cetera. There's a parallax of sound which your mind is trying to sort out. But one of the ironies of creating a concert recording is the fact that you can't just put the mic in the back. Our minds have this amazing ability to filter things out so we can concentrate. On a certain level, you'd not think you were at a concert if you didn't hear the decay and distortion of those non-musical (or at least non-original) elements. On the other hand, if that stuff is too loud, it interferes with your ability to enjoy the music, itself.

 

From a psychoacoustic perspective, certain general ideas apply. Louder means closer. Quieter means farther away. This is the aural equivalent of bigger and smaller as indicia of distance. We tend to hear more bass up front. The lack of it makes us feel further away. Clarity tends to improve the closer we are to the stage. The further away we get, the more we notice echoes, reverberations and other forms of distortion that muddy up the presentation.

 

So, how can an earphone's presentation affect the overall sense of space? The earphone will do what a loudspeaker does and "play the recording," but how it plays that recording will affect our sense of space. An emphasis on midrange, for example, will narrow the soundstage. How? Because most of what we hear is in the midrange. That's our survival frequency. The midrange contains most of the critical data we need to make things out. Now, the good thing is that midrange is lush with detail. Without good midrange, you won't feel involved in the recording. That detail is what you gives you a sense that you're "there." It's the sonic equivalent of a zoom lens. It's the scraping of the pick on an electric guitar. It's the squeak of fingers moving over frets. It's the wooden percussiveness on a keyboard, the sharp rattle of tightly bound snare drum. It's texture. The further you are from the action, the less texture you get. This stuff either disappears or gets absorbed in sonic mud. So, to be "there," you have to have enough midrange. It's the difference between feeling like you're in front of the band and feeling like you're coming out of the concourse tunnel with a drink in your hand.

 

Part of that midrange experience is the speed of the delivery. You need a fast and responsive driver in order to maintain instrument separation. A recording is a criss-crossing of patterns. The more responsive the driver, the more you can make out the fine details between instruments. Less gets absorbed into sonic mud.

 

But while you need good midrange, you also need the right balance of HF and LF. While these have less to do with the critical information in a recording (You don't need a good woofer or tweeter to recognize a song off a cheap radio), they add presence. Without good bass, the recording doesn't feel "real." In a real concert setting, there are LF sounds that are deep and powerful. Without deep and convincing bass, the presentation shrinks. On the other hand, because LF waves are longer and slower than HF waves, they tend to crowd the soundstage. Grotesquely elevated bass makes you feel like you're standing next to the bass amp. It buries everything in sonic mud. Bass works better where it's not overwhelming and where it's cleaner. In loudspeaker design, bass reflex systems (the ones with vents) have higher output but acoustic suspension (where the speaker is sealed) produces tighter, cleaner, bass. Tighter bass lets you enjoy the bass without having it ruin the presentation. You hear more detail while having more space for other kinds of sounds.

 

It also helps to have the right kind of bass. The closer you get to the midrange (mid-bass, upper-bass) the greater the danger of crowding the soundstage. Some earphones are marketed as having "great bass" but they're really pushing mid- and upper-bass. It's often punchy, hollow, cardboard-sounding bass - and it sucks. You can get away with enhancing the bass, because it's a craving and bass is harder to reproduce (it takes more energy) - but a headphone that produces "boomy" bass will collapse the soundstage.

 

A critical part of creating that larger soundstage involves HF. Hard surfaces reflect sound and while bass may walk through walls, HF bounces more readily. HF waves are shorter and faster. An earphone with muted HF will lose soundstage. More HF (and further from the midrange) will "open things up." It will create an airy atmosphere. Too much of it will make the listener feel too far removed from the action, but there should be enough of it to mimick that hard-surface echo of a large room. There are DSP settings that do nothing more than increase HF a little and use a slight time delay to fool the brain into feeling that one is in a larger space. A headphone won't provide DSP effects but it should have enough HF presence to feel "open" and "wide." The other important ingredient is the speed of the driver. HF signals are short and fast, so the faster the driver, the better the detail.

 

In the end, soundstage is created by finding the right signature with the right balance between midrange (for clarity), HF (for hard-surface reflection) and LF (for presence). If it's too warm, soundstage collapses. If it's too sweet, the listener feels too far away. If there's too much emphasis on midrange, the listener feels thrust to the front and the soundstage narrows again. We say we want flat response, but we lie. In my opinion, what we're looking for is some version of an EQ smile. We want a little extra bass. We want a little extra sizzle at the high end. Upper bass crowds. Lower treble distances. Too much mid reminds us that we have tiny little speakers jammed in our ears. Beyond finding the right sound signature, we also need fast drivers with the right rate of decay. Slower drivers are sloppy drivers, which is why the bass needs to be tight, not reflexive (choose better bass over louder bass).

 

Bron:Website Head-fi

Auteur:Bilavideo

Datum:1-5-10