Tiradeweek: nog wat dingen waar ik me ook regelmatig kwaad om maak

[Gast RSS-bot]

Goed. Elke dag een tirade gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik sluit dan ook af met nog wat dingen die me gewoon dwars zitten en waarvan ik gewoon eens gezegd wil hebben dat we daarmee moeten káppen.

1. Algemene voorwaarden en EULA’s die geen enkele rekening houden met de wederpartij. Een EULA die neerkomt op “ik hoef niets en jij moet betalen, oh ja ik ben niet aansprakelijk” is iets waar je je als opsteller diep voor moet schamen. Zo’n tekst is een afspraak met je wederpartij, en wie de afspraken zo eenzijdig maakt, is niet fair naar zijn wederpartij. Nee, ook niet bij gratis diensten. Je belooft mensen een dienst en ontzegt die in feite in de EULA. Dat is onfatsoenlijk. Neem ook beloftes en commitments voor jezelf op. Je klanten zijn klanten en de klant is koning. (Zei slager De Keizer altijd.)
2. Mensen die zeggen dat rechters dom zijn als ze in een ICT-zaak de techniek niet correct interpreteren. Rechters zijn niet dom. De partijen bij de rechter die niet goed uitleggen hoe het zit, die zijn dom. Plus, vaak is er gewoon geen duidelijke oplossing of ontbreken er essentiële stukjes. En als rechter moet je er dan toch eentje verzinnen.
3. Journalisten die over een rechtszaak schrijven zonder te linken naar het vonnis. Ik wil kunnen lézen wat de rechter gezegd heeft en niet alleen een halve samenvatting van een persbericht van een andere journalist die de perskamer had gebeld.
4. Juristen die denken dat een parafrase van de wet genoeg is om uitleg te geven. Denk aan privacyverklaringen waarin men plechtig verklaart een adequaat niveau van beveiliging te hanteren. Nee. Wát doe je dan qua beveiliging? Of een webwinkel die de retourregels uitlegt door het wetsartikel daarover tot drie lopende zinnen te herschrijven. Als je naar niet-juristen communiceert, dient jargon en de wetstekst niet in je communicatie terug te komen.
5. Auteursrechthebbenden die een discussie over grenzen aan dat recht platslaan door de wederpartij “dief” te noemen en iedere poging tot nuance bestrijden met “eigenlijk wil je mensen gewoon van hun inkomsten beroven”. Auteursrechtinbreuk is geen diefstal, auteursrecht is niet hetzelfde als eigendom en het publiek verdient gewon gebruiksrechten voor beschermd werk. Zeker als het gaat om massacultuur – die moet gewoon beschikbaar zijn voor verkoop door iedereen die dat wil.
6. Politici die dingen aan de rechter willen overlaten of zeggen dat iets niet mag van de wet. Je bent politicus omdat je wetten máákt. Pas ze aan als de uitkomst je niet bevalt.
7. Nieuwe diensten die roepen dat alle wetgeving die ze in de weg zit, verouderd is en afgeschaft moet worden. Soms zijn wetten voor een nuttig doel gemaakt, zoals bescherming van taxireizgers tegen oplichting. Dat je een app hebt, geeft je geen uitzonderingspositie onder die wet.
8. Dat we nog steeds geen “transformerend gebruik”-uitzondering in de Auteurswet hebben. Wie iets moois en bijzonders remixt van andermans werk, en daarmee het origineel niet beconcurreert, behoort dat te mogen.

Ja, oké. Ik ben alweer rustig. Volgende week draai ik weer gewone blogs. Maar wat zijn jullie grootste ergernissen op juridisch gebied?

Arnoud

Kent u onze boekenserie Deskundig en praktisch juridisch advies al? Webwinkels, hosting, software, security en meer!

Bron/Auteur: Arnoud Engelfriet